wtorek, 7 kwietnia 2020

Proroctwo Daniela - siedemdziesiąt tygodni - antychryst i świątynia, czas końca


Wydarzenia pierwszych miesięcy obecnego roku ukazują nam, że dla świata rozpoczął się początek boleści i bardzo bliskie są wszystkie wydarzenia końca począwszy od pochwycenia kościoła poprzez ostatni siedmioletni czas terroru antychrysta, świątyni Jerozolimskiej i Bożego gniewu aż do powrotu Pana Jezusa na ziemię, który ustanowi swoje Tysiącletnie Królestwo.

Od czasu utworzenia Państwa Izrael po II wojnie światowej po raz pierwszy od 2000 lat ujrzeliśmy wypełnianie się proroctw i zbliżających się wydarzeń końca. Ostatnie lata działalności amerykańskiego prezydenta, którego nazwisko tłumaczy się jako 'dźwięk trąby', wskazują, że znajdujemy się w absolutnym czasie końca wydarzeń. Ostatnie dwa lata to intensywna działalność zięcia prezydenta na rzecz planu pokojowego, który został ogłoszony w tym roku. Warto zauważyć, że zięć pana Trumpa jest ortodoksyjnym Żydem, któremu zależy na wzniesieniu żydowskiej świątyni w Jerozolimie. Plan pokojowy nie został przyjęty przez stronę palestyńską co nie jest przeszkodą dla izraelsko-amerykańskich zabiegów o przejęcie kontroli nad wzgórzem świątynnym z rąk króla Jordanii. Wielkim partnerem w tych działaniach jest Arabia Saudyjska i prędzej czy później można się spodziewać, że 7-letni plan pokojowy Izraela z wieloma narodami  zostanie podpisany a później w połowie tego czasu złamany. Podpisanie takiego planu wypełni jedno z ważniejszych proroctw Pisma Świętego.

W poniższym opracowaniu, chciałbym szczegółowo omówić proroctwo, które otrzymał prorok Daniel, o którym dość powszechnie mówi się, że zostało wypełnione co jest nieporozumieniem i błędnym rozumieniem Pism.

To czterowersetowe proroctwo zapisane w Księdze Daniela 9:24-27 zawiera szereg bardzo istotnych etapów historii, które odnoszą się także do obecnych czasów, w których żyjemy. Oto one:

- okres niewoli Babilońskiej (aż do drugiego powrotu Chrystusa)
- narodziny Mesjasza
- czas Kościoła/wylanie Ducha Świętego/czas łaski
- koniec czasu łaski - pochwycenie kościoła/ zmartwychwstanie
- wielki ucisk/era antychrysta/świątynia/ Boży gniew
- wielkie prześladowania i nawrócenie Izraela
- drugie przyjście Chrystusa w mocy i chwale/ Sąd nad narodami/ nastanie Królestwa Chrystusa

Upoważnienie Pana Jezusa dla Kościoła

Dość powszechnie uznaje się, że proroctwo Daniela o siedemdziesięciu tygodniach jest skierowane wyłącznie do Izraela i omawia czasy wyłącznie do przyjścia Chrystusa. Jednak nauczanie Pana Jezusa rzuca zupełnie nowe światło na proroctwo Daniela. W ewangelii Mateusza 24:3 wyraźnie dostrzegamy kontekst w jakim Pan Jezus kieruje nas do proroctwa Daniela. Tym kontekstem jest ponowne przyjście Chrystusa i koniec świata w jego obecnej formie.

A gdy siedział na Górze Oliwnej, przystąpili do niego uczniowie na osobności, mówiąc: Powiedz nam, kiedy się to stanie i jaki będzie znak twego przyjścia i końca świata?
Gdy więc ujrzycie na miejscu świętym ohydę spustoszenia, którą przepowiedział prorok Daniel - kto czyta, niech uważa. Ewangelia Mateusza 24:3,15

Jeżeli Pan kieruje nasze duchowe oczy do proroctwa Daniela i omawia je w kontekście Jego ponownego przyjścia i końca świata to ohyda spustoszenia występująca w tym proroctwie nie może odnosić się do ołtarza baala/zeusa postawionego w 167 r. p.n.e. przez Antiocha IV Epifanesa w czasie przymusowej hellenizacji Żydów. Ponadto rok 167 p.n.e nie pasuje do wypełnienia siedemdziesięciu tygodni, jak również Tytus Flawiusz, który zniszczył świątynię Jerozolimską w 70 r. n.e. nie mógł być „księciem, który wkroczy”, nie zawarł on bowiem żadnego przymierza, które złamałby „w połowie tygodnia”. Zostanie ono zawarte dopiero przez prawdziwego „księcia, który wkroczy”czyli przez antychrysta.

... lud księcia, który wkroczy, zniszczy miasto i świątynię, potem nadejdzie jego koniec w powodzi i aż do końca będzie wojna i postanowione spustoszenie. I zawrze ścisłe przymierze z wieloma na jeden tydzień, w połowie tygodnia zniesie ofiary krwawe i z pokarmów. A w świątyni stanie obraz obrzydliwości, który sprawi spustoszenie, dopóki nie nadejdzie wyznaczony kres spustoszenia. Księga Daniela 9:26-27

Siedemdziesiąt tygodnio-lat czyli "dzień za rok"

Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono twojemu ludowi i twojemu miastu świętemu ... Daniela 9:24

Literalne siedemdziesiąt tygodni to ok. 1,5 roku - w zasadzie do niczego nam nie pasuje. Gdyby chodziło wyłącznie o literalne siedemdziesiąt tygodni to Mesjasz musiał by powrócić w czasach, w których proroctwo się rozpoczęło a więc 445 r. p.n.e. a są to czasy opisane w Księdze Ezdrasza i Księdze Nehemiasza. Biorąc pod uwagę punkt historyczny to Księga Ezdrasza i Nehemiasza, która kiedyś były jedną księgą powinny się znajdować tuż przed ewangeliami ponieważ kończą czas Starego Testamentu - warto o tym wiedzieć ponieważ księgi w Biblii nie zawsze występują w chronologii historycznej.

Z tego wynika, że chodzi o inną biblijną zasadę liczenia tygodni. Ta zasada to liczenie jednego dnia jako jednego roku.

Według liczby dni, w ciągu których badaliście tę ziemię, a było ich czterdzieści, dzień licząc za rok, będziecie ponosić karę za wasze winy przez czterdzieści lat i doznacie mojej niechęci. Księga Liczb 14:34

A gdy je skończysz, położysz się jeszcze raz, ale na prawym boku, i przez czterdzieści dni będziesz nosił winę domu judzkiego; wyznaczam ci po jednym dniu za każdy rok. Księga Ezechiela 4:6

Dopiero według tej biblijnej zasady "dzień za rok" wszystko idealnie pasuje. Z tego wynika, że okres 70 tygodni obejmuje w rzeczywistości 490 lat:

70 tygodni to 70 x 7 dni = 490 dni, a w rachubie proroczej 490 lat

Wiedząc, że 70 tygodni to 490 lat będziemy musieli jeszcze uwzględnić ilość dni w roku w ówczesnym kalendarzu żydowskim i babilońskim ponieważ rok księżycowy jest krótszy od naszego słonecznego występującego w kalendarzu juliańskim ale o tym później.

Ważność proroctwa

Niezwykle istotną sprawą jest kwestia ważności proroctwa ponieważ jak już wcześniej wspomniałem ponieważ wielu nauczycieli Biblii uważa, że proroctwo Daniela zostało wypełnione co jest oczywistym błędem.

Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono twojemu ludowi i twojemu miastu świętemu, aż dopełni się zbrodnia, przypieczętowany będzie grzech i zmazana wina, i przywrócona będzie wieczna sprawiedliwość, i potwierdzi się, widzenie i prorok i Najświętsze będzie namaszczone. Księga Daniela 9:24

Zwrot "przywrócona będzie wieczna sprawiedliwość" bez najmniejszych wątpliwości oznacza powrót Chrystusa na ziemię w mocy i chwale wraz ze świętymi i nastanie Królestwa Mesjańskiego. Zrozumienie tej prawdy dopełniają dodatkowo trzy inne zwroty: dopełnienie zbrodni, przypieczętowanie grzechu i zmazanie winy. Jak później przeanalizujemy te terminy są ściśle powiązane z wielkim uciskiem i późniejszym nawróceniem Izraela. Innym powodem, który wiąże wypełnienie proroctwa z czasem ostatecznym i powrotem Chrystusa są słowa Gabriela skierowane do Daniela:

Gdy zacząłeś zanosić błaganie, wyszło słowo, a ja przyszedłem, aby ci je oznajmić, bo jesteś bardzo miły; uważaj więc na słowo i zrozum widzenia! Daniela 9:23

Proroctwo o siedemdziesięciu tygodniach jest Bożą odpowiedzią na wołanie Daniela, który zaczął wstawiać się za Izraelem i wylewać swoje serce przed Bogiem. Jednak zanim zaczął wstawiać się za Bożym ludem, otrzymał sen a potem wizję czasów ostatecznych. W czasie tego widzenia Daniel otrzymał stosowne wyjaśnienie od Gabriela ale pomimo to był zaniepokojony i nie rozumiał tego co zobaczył. Ponowne przybycie Gabriela ze Słowem o siedemdziesięciu tygodniach miało dać Danielowi jasne zrozumienie widzenia dotyczącego właśnie czasów ostatecznych.

69 tygodni

W poniższej analizie dowiemy się, że 69 tygodni już zostało wypełnione. Aby lepiej zrozumieć ten wątek posłużę się tłumaczeniem z Biblii Gdańskiej, która w tym przypadku lepiej ujmuje temat.

Przetoż wiedz a zrozumiej, że od wyjścia słowa o przywróceniu i zbudowaniu Jeruzalemu aż do Mesyjasza wodza będzie tygodni siedem, potem tygodni sześćdziesiąt i dwa, gdy znowu zbudowana będzie ulica i przekopanie, a te czasy będą bardzo trudne. Księga Daniela 9:25


Zatem mamy do przeanalizowania trzy ważne kwestie:

1. Wyjście słowa o ponownej odbudowie Jerozolimy
2. Najpierw siedem tygodni
3. A potem jeszcze 62 tygodnie do Chrystusa



1. Wyjście słowa o ponownej odbudowie Jerozolimy
Tylko i wyłącznie właściwe umiejscowienie daty o wyjściu słowa da nam prawidłowe zrozumienie Pism. Daniel, proroctwo o siedemdziesięciu tygodniach otrzymał ok 550 p.n.e. za panowania Belsazara. Jak wiemy Izrael w tym czasie był pod niewolą babilońską.

Z Biblii dowiadujemy się, że wyszły cztery dekrety, trzech króli babilońskich o pozwoleniu na odbudowanie świątyni i Jerozolimy, która była w gruzach. Były to edykty:

1. Edykt Cyrusa o odbudowie świątyni w 537 p.n.e.
(II Kronik 36:23, Ezdrasza 1:2-4)

2. Edykt Dariusza o wznowieniu odbudowy świątyni 519 p.n.e.
(Ezdrasza 6:1-5, 8, 12)

3. Edykt Artakserksesa w sprawie służby świątyni 458 p.n.e.
(Ezdrasza 7:11-26)

4. Edykt Artakserksesa o odbudowaniu Jerozolimy, w 445 p.n.e.
(Nehemiasza 2:5-8, 17, 18)


Zatem wyraźnie widać, że dopiero czwarty, ostatni edykt spełnia warunki proroctwa, ponieważ dotyczy słowa o odbudowie Jerozolimy:

... od wyjścia słowa o przywróceniu i zbudowaniu Jeruzalemu ... - Księga Daniela 9:25

Poprzednie trzy edykty dotyczyły wyłącznie świątyni czyli jej odbudowania i służby, dlatego błędem jest rozpoczynanie liczenia siedemdziesięciu tygodni od Cyrusa czy Dariusza. Siedemdziesiąt tygodni liczymy od ostatniego edyktu Artakserksesa, a jest to rok 445 p.n.e.


2. Najpierw siedem tygodni
Wiemy już z wcześniejszej analizy, że siedemdziesiąt tygodni to 490 lat w rachubie proroczej, dlatego pierwsze siedem tygodni to 49 lat, które liczymy od roku 445 p.n.e. Jeślibyśmy odjęli 49 lat według naszego kalendarza to mielibyśmy rok 396 p.n.e. ale musimy zwrócić uwagę na to, że Żydzi i babilończycy posługiwali się kalendarzem, w którym rok miał 360 a nie 365 dni, dlatego biblijne 49 lat będzie krótsze o ok. 8 miesięcy co przesunie nas do roku 397 p.n.e.

Rok 397 p.n.e. to data, którą dość trudno ustalić historycznie w kontekście biblijnym ale to o czym dowiadujemy się m.in. z Księgi Ezdrasza i Nehemiasza to fakt, że od wyjścia słowa w 445 p.n.e. rozpoczął się czas bardzo intensywnej reformy religijnej połączonej z rozpoczęciem odbudowania Jerozolimy. Właśnie to ten okres głębokich reform religijnych wprowadzanych przez Ezdrasza, któremu zawdzięczamy m.in. redakcję Pięcioksięgu Mojżesza i innych biblijnych ksiąg w obecnym kształcie, prawdopodobnie dopełnił się w roku 397 p.n.e.. Za wielce prawdopodobne uważa się, że w 397 p.n.e. Ezdrasz przybywa do Jerozolimy z Pięcioksięgiem Mojżesza, który miał się stać jedynym kodeksem prawnym dla Żydów i Samarytan.


3. A potem jeszcze 62 tygodnie do Chrystusa
Zatem jak za chwilę się dowiemy, kolejne 62 tygodnie czyli 434 prorocze lata to czas, od przyjazdu Ezdrasza i ustanowienia Prawa Pięcioksięgu Mojżesza nad Izraelem do triumfalnego wjazdu Jezusa do Jerozolimy na osiołku, jako Króla i Mesjasza.

W biblijnych analizach dość często się mówi o tym, że pomiędzy Starym i Nowym Testamentem jest ok. 400 lat biblijnego milczenia. To nie jest trafny pogląd ponieważ to że w tym czasie nie powstały inne biblijne księgi to nie oznacza, że Biblia milczała. Ten czas został zabezpieczony przez proroków, m.in. przez proroctwo o siedemdziesięciu tygodniach:

potem tygodni sześćdziesiąt i dwa, gdy znowu zbudowana będzie ulica i przekopanie, a te czasy będą bardzo trudne. Księga Daniela 9:25

Z historii wiemy, że tak właśnie się stało - to były trudne czasy. Te sześćdziesiąt dwa tygodnie to nie tylko budowanie Jerozolimy i obszarów świątynnych. To był czas wchodzenia w nową niewolę grecko-rzymską. To był czas świetności greckiej filozofii, która powoli osaczała serca Żydów. W pewnym momencie hellenizacja Żydów stała się faktem i wylała swoją agresję w postaci profanacji świątyni. Na horyzoncie pojawił się również nowy bezwzględny okupant - Rzym, który zaimplementował do swojej kultury grecki intelektualizm i grecką religijność.


69 tygodni - podsumowanie

Jeśli dodamy pierwsze 7 tygodni z proroctwa do kolejnych 62 to otrzymamy 69 tygodni czyli 483 prorocze lata. Musimy także pamiętać aby liczyć lata według założenia, że rok ma 360 dni. 483 prorocze lata od roku 445 p.n.e. doprowadza nas do 32 n.e. -  triumfalnego wjazdu Mesjasza do Jerozolimy i rychłego ofiarowania Go, jako Baranka Paschalnego. 69 tygodni Daniela zostało wypełnione! Co w takim razie stało się z ostatnim tygodniem czyli ostatnimi siedmioma latami skoro proroctwo dotyczy także czasu końca obecnego świata?

Kościół czyli oblubienica Chrystusa

Sądzę, że już po powyższej analizie dość wyraźnie widać, że 69 tygodni zostało w wyraźny sposób oddzielone od ostatniego tygodnia czyli od ostatnich siedmiu lat. Nietrudno zauważyć, że chodzi o samą końcówkę obecnego świata, w którym ostatecznie zatriumfuje Boża sprawiedliwość w czasie powrotu Pana Jezusa wraz ze świętymi. Jeżeli proroctwo dotyczy czasu aż do tzw. końca świata to dlaczego ostatni tydzień został oddzielony od 69 tygodni?

Jak wiemy ukrzyżowanie naszego Pana i Zbawiciela wynikało z oficjalnego odrzucenia Go jako Mesjasza Izraela. Najprościej rzecz ujmując, kiedy Izrael oficjalnie odrzucił Jezusa to czas proroczych lat dla tego proroctwa skierowanego do Izraela został wstrzymany. Dlatego wyraźnie widzimy, że okres pomiędzy 69 a 70 tygodniem jest czasem działalności Kościoła, który jest budowlą zbudowaną od podstaw przez Jezusa. Jest to czas łaski dla pogan i możliwości stania się częścią całego Bożego ludu. Musimy mieć świadomość, że według Pism w pewnym momencie czas działalności kościoła na ziemi według Bożego terminarza całkowicie się zakończy. To będzie czas w którym zabrzmi trąba ostateczna.

Według Słowa przemienienie/porwanie żyjącej na ziemi oblubienicy Chrystusa na odgłos trąby ostatecznej (1 List do Koryntian 15:52, 1 List do Tesaloniczan 4:16-17) rozpocznie najtrudniejszy czas na ziemi, w którym nastanie nienawiść wszystkich narodów do wyznawców Jezusa. To będzie czas największych prześladowań tych, którzy uwierzą i staną po stronie Zbawiciela. Nawrócenie Izraela nastąpi dopiero, kiedy wszyscy z pogan zapisani w Księdze Życia Baranka wejdą do zbawienia:

A żebyście nie mieli zbyt wysokiego o sobie mniemania, chcę wam, bracia, odsłonić tę tajemnicę: zatwardziałość przyszła na część Izraela aż do czasu, gdy poganie w pełni wejdą, i w ten sposób będzie zbawiony cały Izrael, jak napisano: Przyjdzie z Syjonu wybawiciel I odwróci bezbożność od Jakuba. A to będzie przymierze moje z nimi, Gdy zgładzę grzechy ich. List do Rzymian 11:25-27

Ostatni  tydzień - wielki ucisk

I zawrze ścisłe przymierze z wieloma na jeden tydzień, w połowie tygodnia zniesie ofiary krwawe i z pokarmów. A w świątyni stanie obraz obrzydliwości, który sprawi spustoszenie, dopóki nie nadejdzie wyznaczony kres spustoszenia. Księga Daniela 9:27

Biorąc pod uwagę wszystkie analizy raczej nie powinno być wątpliwości ze zrozumieniem, że ostatni tydzień w kontekście proroctwa jest związany z Izraelem a ściślej z trudnymi doświadczeniami prowadzącymi do nawrócenia wybranych Żydów z 12 plemion Izraela. To właśnie przed tym tygodniem nastąpi zabranie i zmartwychwstanie oblubienicy Chrystusa.

W czasie wielkiego ucisku, który jest czasem wylewania Bożego gniewu już po pochwyceniu kościoła, rozpocznie się wielkie prześladowanie każdego, kto w tym czasie nawróci się Jezusa. Ceną będzie życie. To właśnie w czasie wielkiego ucisku niebo zostanie zasiedlone ostatnimi świętymi z pogan ze wszystkich narodów, którzy wypiorą swoje szaty we krwi Baranka przez co osiągną zbawienie.

Ostatni tydzień Daniela rozpocznie się od podpisania paktu pokojowego z antychrystem. W Jerozolimie zostanie odbudowana świątynia i z pewnością zapanuje w krótkim czasie radość i szczęście. Jednak w połowie tygodnia pakt zostanie zerwany... antychryst rozpocznie największe w historii świata prześladowanie Żydów. Wszystkie narody wystąpią przeciwko Izraelowi i ziemi świętej.

Wiele szczegółów tego prześladowania mamy w Objawieniu Jana ale też np. w ostatnich rozdziałach Księgi Zachariasza.

Wybrane dwanaście plemion Izraela zostaną uratowane przez Pana Jezusa w czasie największego prześladowania. Ostatni tydzień Daniela nie jest powiązany z Kościołem i z obecnym czasem łaski, pracy i przygotowania się oblubienicy do roli małżonki Chrystusa.

Biada! Gdyż wielki to ów dzień, żaden do niego niepodobny. Jest to czas utrapienia dla Jakuba, jednak będzie z niego wybawiony. Księga Jeremiasza 30:7


Mądre panny

Mądre panny (prawdziwa oblubienica Chrystusa) już rozpoznały, że żyją w czasach Noego i Lota i niebawem nadejdzie Oblubieniec i zabierze je na wesele i drzwi zostaną zamknięte ... Czy masz oporządzoną swoją lampę i czuwasz przy niej oczekując Oblubieńca?

Wtem o północy powstał krzyk: Oto oblubieniec, wyjdźcie na spotkanie. Wówczas ocknęły się wszystkie te panny i oporządziły swoje lampy. Głupie zaś rzekły do mądrych: Użyczcie nam trochę waszej oliwy, gdyż lampy nasze gasną. Na to odpowiedziały mądre: O nie! Gdyż mogłoby nie starczyć i nam i wam; idźcie raczej do sprzedawców i kupcie sobie. A gdy one odeszły kupować, nadszedł oblubieniec i te, które były gotowe, weszły z nim na wesele i zamknięto drzwi. A później nadeszły i pozostałe panny, mówiąc: Panie! Panie! Otwórz nam. On zaś, odpowiadając, rzekł: Zaprawdę powiadam wam, nie znam was. Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny, o której Syn Człowieczy przyjdzie. Ewangelia Mateusza 25:6-13

A od figowego drzewa uczcie się podobieństwa: Gdy gałąź jego już mięknie i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie to wszystko, wiedzcie, że blisko jest, tuż u drzwi. Ewangelia Mateusza 24:32-33