Prorok Joel - ostatnie znaki na niebie i ziemi przed Dniem Pańskim

W ciągu ostatnich siedmiu lat otrzymaliśmy wiele znaków na niebie i ziemi wobec których nie da się przejść obojętnie. Te znaki powinny być wielkim ostrzeżeniem dla kościoła Jezusa i dla świata pogrążonego w niewoli grzechu. Nie ma żadnych wątpliwości, że są to znaki ostateczne i znaki, które poprzedzają pochwycenie kościoła wraz z nastaniem Dnia Pańskiego, który dla oczekującej oblubienicy Chrystusa będzie dniem wspaniałym lecz dla głupich panien i dla świata będzie dniem strasznym.

Dzień Pański i Dzień Chrystusowy

Słowo Boże ukazuje nam dwa konteksty Dnia Pańskiego i obydwa konteksty są powiązane z Bożym Sądem. Kontekst Starego Testamentu ma związek ze strasznym Bożym Sądem, który potwierdza sam Pan Jezus. Ten Boży Sąd będzie dotyczył Żydów, którzy nie przyjęli Pana Jezusa jako Mesjasza oraz ludzi, którzy odrzucili ewangelię Jezusa Chrystusa lub tych wierzących chrześcijan, którzy nie żyją według Jego Słowa i swoimi uczynkami zapierają się Go i nie wydają owocu.

Bliski jest wielki dzień Pana, bliski i bardzo szybko nadchodzi. Słuchaj! Dzień Pana jest gorzki! Wtedy nawet i bohater będzie krzyczał. Dzień ów jest dniem gniewu, dniem ucisku i utrapienia, dniem huku i hałasu, dniem ciemności i mroku, dniem obłoków i gęstych chmur, dniem trąby i okrzyku wojennego przeciwko miastom obronnym i przeciwko basztom wysokim. Wtedy ześlę strach na ludzi, tak iż chodzić będą jak ślepi, gdyż zgrzeszyli przeciwko Panu. Ich krew będzie rozbryzgana niby proch, a ich wnętrzności rozrzucone niby błoto. Ani ich srebro, ani ich złoto nie będzie mogło ich wyratować w dniu gniewu Pana, bo ogień gniewu Pana pochłonie całą ziemię. Doprawdy, koniec straszną zagładę zgotuje wszystkim mieszkańcom ziemi. Sofoniasza 1:14-18

Drugi kontekst określany jako Dzień Chrystusowy jest kontekstem Nowego Testamentu i związany z tymi, którzy trwają w Nowym Przymierzu i Słowie Chrystusowym i jako nowonarodzone dzieci Boże są prowadzone przez Ducha Świętego i wydają Jego owoc. Ten kontekst odnoszący się do oblubienicy Chrystusa i mądrych panien jest również związany z Bożym Sądem. Ten Sąd Chrystusowy nie jest Sądem potępienia lecz zbawienia i nagrody. Ten Sąd ma ścisły związek z kościołem i jego pochwyceniem, który będzie zgromadzony przed Chrystusem.

I o to modlę się, aby miłość wasza coraz bardziej obfitowała w poznanie i wszelkie doznanie, abyście umieli odróżniać to, co słuszne, od tego, co niesłuszne, abyście byli czyści i bez nagany na dzień Chrystusowy, pełni owocu sprawiedliwości przez Jezusa Chrystusa, ku chwale i czci Boga. Filipian 1:9-11

A czy ktoś na tym fundamencie wznosi budowę ze złota, srebra, drogich kamieni, z drzewa, siana, słomy, to wyjdzie na jaw w jego dziele; dzień sądny bowiem to pokaże, gdyż w ogniu się objawi, a jakie jest dzieło każdego, wypróbuje ogień. Jeśli czyjeś dzieło, zbudowane na tym fundamencie, się ostoi, ten zapłatę odbierze; Jeśli czyjeś dzieło spłonie, ten szkodę poniesie, lecz on sam zbawiony będzie, tak jednak, jak przez ogień. 1 Koryntain 3:12-15

Dwa konteksty Dnia Pańskiego proroka Joela

Aby jeszcze bardziej zrozumieć te dwa konteksty Dnia Pańskiego musimy przyjrzeć się Słowu z proroka Joela, który Dzień Pański określa jako Dzień wielki i straszny lecz Piotr ukazuje ten fragment w świetle wspaniałości (Dzień chwalebny, wspaniały, znakomity). Czyż nie widzimy, że Apostoł Piotr ukazuje ten fragment w nadziei przynależności do oblubienicy Chrystusa, która zanim rozpocznie się Boży gniew znajdzie się w niebie u stóp swojego Oblubieńca i Zbawiciela? Kościół zostanie zabrany przed szybko nadchodzącym wielkim uciskiem.

A potem wyleję mojego Ducha na wszelkie ciało, i wasi synowie i wasze córki prorokować będą, wasi starcy będą śnili, a wasi młodzieńcy będą mieli widzenia. Także na sługi i służebnice wyleję w owych dniach mojego Ducha. I ukażę znaki na niebie i na ziemi, krew, ogień i słupy dymu. Słońce przemieni się w ciemność, a księżyc w krew, zanim przyjdzie ów wielki, straszny dzień Pana. Wszakże każdy, kto będzie wzywał imienia Pana, będzie wybawiony; gdyż na górze Syjon i w Jeruzalemie będzie wybawienie jak rzekł Pan a wśród pozostałych przy życiu będą ci, których powoła Pan. Joela 3:1-5

Ale tutaj jest to, co było zapowiedziane przez proroka Joela: I stanie się w ostateczne dni, mówi Pan, Że wyleję Ducha mego na wszelkie ciało I prorokować będą synowie wasi i córki wasze, I młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, A starcy wasi śnić będą sny; Nawet i na sługi moje i służebnice moje Wyleję w owych dniach Ducha mego I prorokować będą. I uczynię cuda w górze na niebie, I znaki na dole na ziemi, Krew i ogień, i kłęby dymu. Słońce przemieni się w ciemność, A księżyc w krew, zanim przyjdzie dzień Pański wielki i wspaniały. Wszakże każdy, kto będzie wzywał imienia Pańskiego, zbawiony będzie. Dzieje Apostolskie 2:16-21 

Boży prorok Joel nie tylko napisał o czasie łaski, w którym zostanie wylany Duch na wszelkie ciało lecz napisał również, że zanim nadejdzie Dzień Pański, Bóg ukaże znaki na niebie i ziemi.

Siedem znaków na niebie

Siedem znaków na niebie począwszy od 2013 roku wprowadzają kościół w ostateczny, szczególny i wyjątkowy czas oczekiwania na wypełnianie się proroctw związanych z PORWANIEM KOŚCIOŁA i POCZĄTKIEM WIELKIEGO UCISKU. Bóg ustanowił światła na niebie aby były dla człowieka znakami - w proroczym rozumieniu wskazują na Boże okresy kolejnych wydarzeń biblijnych, które są jeszcze przed nami.

Znak 1 - 28 listopada 2013
Kometa ISON (z ang. Ja Syn) - najjaśniejsza kometa tzw. znak Jonasza dokładnie 40 dni przed 28 listopada 2013 czyli 16 października Jonasz (Księżyc) wszedł w znak ryby, gdzie pozostał tam przez trzy dni do 18 października 2013.

A gdy się tłumy zbierały, zaczął mówić: Pokolenie to jest pokoleniem złym; znaku szuka, ale inny znak nie będzie mu dany, jak tylko znak Jonasza. Jak bowiem Jonasz stał się znakiem dla Niniwczyków, tak będzie i Syn Człowieczy dla tego pokolenia. Łukasza 11:29-30

Znak 2 - 15 Kwiecień 2014
Pierwszy krwawy księżyc w czasie pierwszego biblijnego święta Paschy - początek Terady

Znak 3 - 8 październik 2014
Drugi krwawy księżyc w czasie ostatniego biblijnego Święta Namiotów - kontynuacja Tetrady

Znak 4 - 20 Marzec 2015
Zaćmienie słońca dokładnie w hebrajski 1 Nisan - początek nowego biblijnego roku

Znak 5 - 4 Kwiecień 2015
Trzeci krwawy księżyc ponownie w czasie pierwszego biblijnego święta Paschy - kontynuacja Tetrady

Znak 6 - 28 września 2015
Przed tym znakiem  13 września 2015 - częściowe zaćmienie słońca w Święto Trąbek (proroczy znak porwania).

Następnie 28 września czwarty krwawy księżyc ponownie w ostatnie biblijne Święto Namiotów połączony z tzw. super księżycem czyli najbliżej zbliżonym do Ziemi, wyjątkowo rzadkie zjawisko - koniec Tetrady

I ukażę znaki na niebie i na ziemi, krew, ogień i słupy dymu. Słońce przemieni się w ciemność, a księżyc w krew, zanim przyjdzie ów wielki, straszny dzień Pana. Wszakże każdy, kto będzie wzywał imienia Pana, będzie wybawiony; gdyż na górze Syjon i w Jeruzalemie będzie wybawienie jak rzekł Pan a wśród pozostałych przy życiu będą ci, których powoła Pan. Bo oto w owych dniach i w owym czasie, gdy odmienię los Judy i Jeruzalemu, Joel 3:3-6

Znak 7 - 20 listopad 2016 - 9 września 2017
Ostatni wielki biblijny znak związany z konstelacją Panny  jest ściśle związany z 12 rozdziałem Objawienia Jana. Kilkanaście dni przed oficjalnym Świętem Trąbek (od 20 września 2017) Jowisz opuści "łono" konstelacji panny, jako umowne narodziny dziecka, które zostanie porwane do Boga!

I ukazał się wielki znak na niebie: Niewiasta odziana w słońce i księżyc pod stopami jej, a na głowie jej korona z dwunastu gwiazd; A była brzemienna, i w bólach porodowych i w męce rodzenia krzyczała. I ukazał się drugi znak na niebie: Oto ogromny rudy smok, mający siedem głów i dziesięć rogów, a na jego głowach siedem diademów; A ogon jego zmiótł trzecią część gwiazd niebieskich i strącił je na ziemię. I stanął smok przed niewiastą, która miała porodzić, aby, skoro tylko porodzi, pożreć jej dziecię. I porodziła syna, chłopczyka, który rządzić będzie wszystkimi narodami laską żelazną; dziecię jej zostało porwane do Boga i do jego tronu. Objawienie 12:1-5

Znaki na ziemi

Wydarzeń ostatnich miesięcy bieżącego roku chyba nawet nie trzeba komentować aby zrozumieć co dzieje się na ziemi. Wszystko co Joel opisuje mam miejsce, znaki końca przepowiedziane przez Pana Jezusa również mają miejsce. Krew, ogień, słupy dymu, zarazy, wieści wojenne to wydarzenia, które nieustannie nas otaczają. Oczywiście prorok Joel nie jest jedynym w Słowie, który to opisuje. Bóg w wielu miejscach i u wielu proroków opisuje wydarzenia i znaki końca. Prorok Daniel opisuje plan pokojowy z Izraelem, który rozpocznie ostatni 7 letni okres działalności antychrysta i tak zwanego NWO czyli nowego porządku świata. Ten plan został wstępnie ogłoszony w tym roku.

Tym szczególnym znakiem jest również odstępstwo pośród tego co nazwane jest chrześcijaństwem i nie chodzi wyłącznie o fałszywe doktryny Rzymu ale również o wiele fałszywych nauk funkcjonujących wśród protestantów. Ten rodzaj odstępstwa wyróżnia się tym, że nie oczekuje na zabranie kościoła i spotkanie się z Chrystusem lecz bardziej czeka na objawienie światu fałszywego mesjasza - antychrysta.

Szczególnymi znakami, które przepowiedział Pan Jezus w kontekście pochwycenia kościoła to wielkie ludzkie zepsucie, niemoralność i wszelka ludzka złość, które były w dniach Noego i Lota. To w tych dniach Bóg przygotował swój ratunek dla Jego wybranych. Czy jesteś gotowy opuścić ten świat i spotkać się z Chrystusem? Czy pragniesz tego? Pan Jezus już nadchodzi po mądre panny, które czuwają i są przygotowane.

Albowiem jak było za dni Noego, takie będzie przyjście Syna Człowieczego. Bo jak w dniach owych przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali, aż do tego dnia, gdy Noe wszedł do arki, i nie spostrzegli się, że nastał potop i zmiótł wszystkich, tak będzie i z przyjściem Syna Człowieczego. Wtedy dwóch będzie na roli, jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. Dwie mleć będą na żarnach, jedna będzie wzięta, a druga zostawiona. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, którego dnia Pan wasz przyjdzie. Mateusza 24:37-42

Nieczystość ciała i serca - zagrożenie zbawienia

Temat nieczystości, choć niezbyt często podejmowany jest niezwykle ważny w nauce Pana Jezusa i nauce apostolskiej szczególnie w kontekście naszego zbawienia. Można dosłownie powiedzieć, że życie w nieczystości w pewnym momencie grozi utratą zbawienia.

Z serca bowiem pochodzą złe myśli, zabójstwa, cudzołóstwa, rozpusta, kradzieże, fałszywe świadectwa, bluźnierstwa. To właśnie kala człowieka. Mateusza 15:19-20

Taka jest bowiem wola Boża: uświęcenie wasze, żebyście się powstrzymywali od wszeteczeństwa, aby każdy z was umiał utrzymać swe ciało w czystości i w poszanowaniu, nie z namiętności żądzy, jak poganie, którzy nie znają Boga. 1 Tesaloniczan 4:3-5 

Jawne zaś są uczynki ciała, mianowicie: wszeteczeństwo, nieczystość, rozpusta, bałwochwalstwo, czary, wrogość, spór, zazdrość, gniew, knowania, waśnie, odszczepieństwo, zabójstwa, pijaństwo, obżarstwo i tym podobne; o tych zapowiadam wam, jak już przedtem zapowiedziałem, że ci, którzy te rzeczy czynią, Królestwa Bożego nie odziedziczą. Galacjan 5:19-21

Uciekajcie przed wszeteczeństwem. Wszelki grzech, jakiego człowiek się dopuszcza, jest poza ciałem; ale kto się wszeteczeństwa dopuszcza, ten grzeszy przeciwko własnemu ciału. 1 Koryntian 6:18

Czy nie wiecie, że świątynią Bożą jesteście i że Duch Boży mieszka w was? Jeśli ktoś niszczy świątynię Bożą, tego zniszczy Bóg, albowiem świątynia Boża jest święta, a wy nią jesteście. 1 Koryntian 3:16-17

Nieczystość w Nowym Przymierzu i uczniostwie Chrystusowym to temat niezwykle obszerny i daleko wychodzący poza zachowanie obrzędowej czystości w zakonie Mojżeszowym. Jednak jako uczniowie Pana Jezusa i Jego oblubienica musimy rozumieć Bożą nauką i nieustannie konfrontować ją z własnym życiem bo tylko rozsądzanie własnego życia i umartwianie rzeczy przeciwnych Bogu daje nam nadzieję pozostawania w Bożym usprawiedliwieniu.

Oczywistym jest, że przeciwieństwem nieczystości jest czystość i proponuję abyśmy rozróżnili te dwie rzeczy wśród apostołów Pana Jezusa ponieważ wiemy, że jeden z nich - Judasz z Kariotu - okazał się nieczystym.

Rzecze mu Jezus: Kto jest umyty, nie ma potrzeby myć się, chyba tylko nogi, bo czysty jest cały. I wy czyści jesteście, lecz nie wszyscy. Wiedział bowiem, kto ma go wydać; dlatego rzekł: Nie wszyscy jesteście czyści. Wy jesteście już czyści dla słowa, które wam głosiłem; Trwajcie we mnie, a Ja w was. Jak latorośl sama z siebie nie może wydawać owocu, jeśli nie trwa w krzewie winnym, tak i wy, jeśli we mnie trwać nie będziecie. Jan 13:10-11, 15:3-4

Tak więc czystymi w oczach Bożych są ci, którzy wierzą, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym, przyjmują Jego Słowo i naukę i dzięki pomocy Ducha Świętego doprowadzają swoje życie do stanu upamiętania i usprawiedliwienia z grzechów. Z wielu fragmentów Słowa Bożego wiemy, że Judasz odrzucił Boże usprawiedliwienie i dosłownie przeciwstawił się Zbawicielowi wydając Go na zagładę. Judasz od początku nie przyjmował Słowa Jezusa pomimo, że został zaliczony do grona najbliższych uczniów Jezusa. Wykorzystał Bożą chwałę Jezusa do swoich niecnych celów ponieważ był złodziejem i sprzeniewierzał apostolskie pieniądze na swoje cele. Również dla pieniędzy zdradził i wydał na zagładę Pana Jezusa.

To samo się dzieje i w naszych czasach, kiedy ludzie określający siebie mianem wierzących są nieczyści ponieważ nie przyjmują i nie kierują się w swoim życiu Słowem Chrystusa a wręcz je lekceważą i opluwają swoim życiem - tacy są nieczyści. Są oni nie tylko złodziejami ale i bałwochwalcami, cudzołożnikami, mordercami itd. Do takich ludzi Słowo Boże nie ma przystępu.

Dlatego zdecydowanie należy podkreślić, że czystość lub nieczystość jest stanem naszego serca lecz czyste może być wyłącznie wtedy, kiedy Bóg je oczyszcza na podstawie naszej wiary, pragnienia upamiętania, ratunku i życia zgodnie z nauką Pana Jezusa. Tylko szczere pragnienie czystości i pozostawania w prawdzie Słowa otrzymuje pomoc Ducha Świętego aby żyć w Jego mocy. Żadne religijne uczynki nie doprowadzą człowieka do czystości serca lecz tylko Bóg może to uczynić w Jego wielkiej łasce i nieskończonej miłości przez Jezusa Chrystusa.

Jednak życie pokazuje, że kiedy Bóg oczyści swoje dziecko to niestety zdarza się, że powraca do nieczystości. Jeśli jesteśmy nowonarodzonymi i szczerymi dziećmi Bożymi to mamy nieustanną pomoc Ducha Świętego i jeśli zgrzeszymy, wtedy Duch Święty przemawia do naszego serca przekonując o grzechu, sprawiedliwości i Sądzie. Z listów apostolskich wiemy, że nieczystość była ważnym tematem w zborach Chrystusowych, szczególnie czystość ciała.

Apostoł Paweł potwierdza, że nieczystość rodzi się w sercu w słowach: ...wszelki grzech jest poza ciałem, a dalej napisał o grzechu przeciwko ciału. To oznacza, że grzech który pojawił się w sercu pojawił się także w ciele i na ciele został uwidoczniony. Słowo zabrania nam jakichkolwiek grzechów w tym grzechów przeciwko ciału. Ten kto grzeszy przeciwko ciału występuje przeciwko świętości świątyni, którą jest własne ciało uświęcone Duchem Świętym.

Tak więc według Słowa najpierw rodzą się złe myśli, które zanieczyszczają serce a potem dochodzi do grzechu przeciwko własnemu ciału. Te grzechy są wymienione i wielu przypadkach są to grzechy o podłożu seksualnym i choć trudno je wszystkie wymienić to na pewno kwestie seksualne są zachowane wyłącznie dla małżeństwa (kobiety i mężczyzny). Zatem seks pozamałżeński, samozaspokajanie, sprośne i niemoralne zachowania, nie wspominając nawet o pożądaniu kogoś czy pornografii to te rzeczy są zabronione dla uświęconych krwią Chrystusa. Zatem jeśli wierzący zgrzeszy to Duch Święty natychmiast będzie przynaglał do wyznania grzechu, pokuty i powrotu do życia zgodnego z uświęceniem. Odrzucanie przynaglenia Ducha Świętego, jest odrzucaniem Boga ponieważ Bóg nie pozwala wierzącym żyć w grzechu czyli akceptować go i szukać dla niego wytłumaczenia.

Oprócz kwestii seksualnych jest wiele innej cielesności, która wynika z nieczystego serca czyli serca, które pozwala aby grzech zaczął panować w ciele, serca, które nie chce się poddawać napomnieniom Słowa Bożego, nie chce przyjąć nauki Chrystusa i nie rozsądza własnego postępowania. Taki stan ostatecznie wiedzie człowieka do śmierci i utraty zbawienia bo jawnie oddał swoje ciało grzechom: bałwochwalstwo, czary, wrogość, spór, zazdrość, gniew, knowania, waśnie, odszczepieństwo, zabójstwa, pijaństwo, obżarstwo i tym podobne.  Każdy z wymienionych grzechów stanowi osobną kategorię i człowiek Boży z pomocą Ducha Świętego ma obowiązek szukać odpowiedzi co jest czyste a co nieczyste. Oglądanie filmów w których są czary, bałwochwalstwo, przemoc, przelewanie krwi też jest nieczyste. Upajanie się światową muzyką która jest tworzona w innym duch też prowadzi do nieczystości. Postępowanie według odstępczej nauki również jest nieczystością itd. Każda rzecz, którą oglądamy, której słuchamy i to jak postępujemy ma znaczenie.

Jeśli nasze serce będzie skłaniało się do szukania Słowa Chrystusowego i poddawania się Duchowi prawdy, wtedy Bóg pomoże nam pokonać słabości naszego ciała. I nawet jeśli zgrzeszymy, wtedy Bóg nas podniesie. Jednak bezwzględnie mamy zabiegać o czystość naszego serca aby nie stawiać przed oczy rzeczy niegodziwych aby nie być w gronie szyderców i nie słuchać rzeczy niegodziwych ale postępować według Bożego uświęcenia.

Tylko ci, którzy są czystego serca będą oglądać Boga. Uciekajmy od wszelkiej nieczystości, rozsądzajmy własne postępowanie rozumiejąc co jest czyste a co nieczyste, pierzmy własne szaty bo przyjście Pana Jezusa po Jego oblubienicę jest bardzo bliskie a Jego oblubienica ma mieć nieskazitelne szaty.

Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. Mateusza 5:8   

Drogoście bowiem kupieni. Wysławiajcie tedy Boga w ciele waszym. 1 Koryntian 6:20

Jak zachowa młodzieniec w czystości życie swoje? Gdy przestrzegać będzie słów twoich. Psalm 119:9

Bo gdybyśmy sami siebie osądzali, nie podlegalibyśmy sądowi. 1 Koryntian 11:31 

Umartwiajcie tedy to, co w waszych członkach jest ziemskiego: wszeteczeństwo, nieczystość, namiętność, złą pożądliwość i chciwość, która jest bałwochwalstwem, z powodu których przychodzi gniew Boży. Kolosan 3:5-6 

Abyście umieli odróżniać to, co słuszne, od tego, co niesłuszne, abyście byli czyści i bez nagany na dzień Chrystusowy. Filipian 1:10

Kto czyni nieprawość, niech nadal czyni nieprawość, a kto brudny, niech nadal się brudzi, lecz kto sprawiedliwy, niech nadal czyni sprawiedliwość, a kto święty, niech nadal się uświęca. Oto przyjdę wkrótce, a zapłata moja jest ze mną, by oddać każdemu według jego uczynku. Ja jestem alfa i omega, pierwszy i ostatni, początek i koniec. Błogosławieni, którzy piorą swoje szaty, aby mieli prawo do drzewa żywota i mogli wejść przez bramy do miasta. Objawienie 22:11-14

Proroctwo Daniela - siedemdziesiąt tygodni - antychryst i świątynia, czas końca

Wydarzenia pierwszych miesięcy obecnego roku ukazują nam, że dla świata rozpoczął się początek boleści i bardzo bliskie są wszystkie wydarzenia końca począwszy od pochwycenia kościoła poprzez ostatni siedmioletni czas terroru antychrysta, świątyni Jerozolimskiej i Bożego gniewu aż do powrotu Pana Jezusa na ziemię, który ustanowi swoje Tysiącletnie Królestwo.

Od czasu utworzenia Państwa Izrael po II wojnie światowej po raz pierwszy od 2000 lat ujrzeliśmy wypełnianie się proroctw i zbliżających się wydarzeń końca. Ostatnie lata działalności amerykańskiego prezydenta, którego nazwisko tłumaczy się jako 'dźwięk trąby', wskazują, że znajdujemy się w absolutnym czasie końca wydarzeń. Ostatnie dwa lata to intensywna działalność zięcia prezydenta na rzecz planu pokojowego, który został ogłoszony w tym roku. Warto zauważyć, że zięć pana Trumpa jest ortodoksyjnym Żydem, któremu zależy na wzniesieniu żydowskiej świątyni w Jerozolimie. Plan pokojowy nie został przyjęty przez stronę palestyńską co nie jest przeszkodą dla izraelsko-amerykańskich zabiegów o przejęcie kontroli nad wzgórzem świątynnym z rąk króla Jordanii. Wielkim partnerem w tych działaniach jest Arabia Saudyjska i prędzej czy później można się spodziewać, że 7-letni plan pokojowy Izraela z wieloma narodami  zostanie podpisany a później w połowie tego czasu złamany. Podpisanie takiego planu wypełni jedno z ważniejszych proroctw Pisma Świętego.

W poniższym opracowaniu, chciałbym szczegółowo omówić proroctwo, które otrzymał prorok Daniel, o którym dość powszechnie mówi się, że zostało wypełnione co jest nieporozumieniem i błędnym rozumieniem Pism.

To czterowersetowe proroctwo zapisane w Księdze Daniela 9:24-27 zawiera szereg bardzo istotnych etapów historii, które odnoszą się także do obecnych czasów, w których żyjemy. Oto one:

- okres niewoli Babilońskiej (aż do drugiego powrotu Chrystusa)
- narodziny Mesjasza
- czas Kościoła/wylanie Ducha Świętego/czas łaski
- koniec czasu łaski - pochwycenie kościoła/ zmartwychwstanie
- wielki ucisk/era antychrysta/świątynia/ Boży gniew
- wielkie prześladowania i nawrócenie Izraela
- drugie przyjście Chrystusa w mocy i chwale/ Sąd nad narodami/ nastanie Królestwa Chrystusa

Upoważnienie Pana Jezusa dla Kościoła

Dość powszechnie uznaje się, że proroctwo Daniela o siedemdziesięciu tygodniach jest skierowane wyłącznie do Izraela i omawia czasy wyłącznie do przyjścia Chrystusa. Jednak nauczanie Pana Jezusa rzuca zupełnie nowe światło na proroctwo Daniela. W ewangelii Mateusza 24:3 wyraźnie dostrzegamy kontekst w jakim Pan Jezus kieruje nas do proroctwa Daniela. Tym kontekstem jest ponowne przyjście Chrystusa i koniec świata w jego obecnej formie.

A gdy siedział na Górze Oliwnej, przystąpili do niego uczniowie na osobności, mówiąc: Powiedz nam, kiedy się to stanie i jaki będzie znak twego przyjścia i końca świata?
Gdy więc ujrzycie na miejscu świętym ohydę spustoszenia, którą przepowiedział prorok Daniel - kto czyta, niech uważa. Ewangelia Mateusza 24:3,15

Jeżeli Pan kieruje nasze duchowe oczy do proroctwa Daniela i omawia je w kontekście Jego ponownego przyjścia i końca świata to ohyda spustoszenia występująca w tym proroctwie nie może odnosić się do ołtarza baala/zeusa postawionego w 167 r. p.n.e. przez Antiocha IV Epifanesa w czasie przymusowej hellenizacji Żydów. Ponadto rok 167 p.n.e nie pasuje do wypełnienia siedemdziesięciu tygodni, jak również Tytus Flawiusz, który zniszczył świątynię Jerozolimską w 70 r. n.e. nie mógł być „księciem, który wkroczy”, nie zawarł on bowiem żadnego przymierza, które złamałby „w połowie tygodnia”. Zostanie ono zawarte dopiero przez prawdziwego „księcia, który wkroczy”czyli przez antychrysta.

... lud księcia, który wkroczy, zniszczy miasto i świątynię, potem nadejdzie jego koniec w powodzi i aż do końca będzie wojna i postanowione spustoszenie. I zawrze ścisłe przymierze z wieloma na jeden tydzień, w połowie tygodnia zniesie ofiary krwawe i z pokarmów. A w świątyni stanie obraz obrzydliwości, który sprawi spustoszenie, dopóki nie nadejdzie wyznaczony kres spustoszenia. Księga Daniela 9:26-27

Siedemdziesiąt tygodnio-lat czyli "dzień za rok"

Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono twojemu ludowi i twojemu miastu świętemu ... Daniela 9:24

Literalne siedemdziesiąt tygodni to ok. 1,5 roku - w zasadzie do niczego nam nie pasuje. Gdyby chodziło wyłącznie o literalne siedemdziesiąt tygodni to Mesjasz musiał by powrócić w czasach, w których proroctwo się rozpoczęło a więc 445 r. p.n.e. a są to czasy opisane w Księdze Ezdrasza i Księdze Nehemiasza. Biorąc pod uwagę punkt historyczny to Księga Ezdrasza i Nehemiasza, która kiedyś były jedną księgą powinny się znajdować tuż przed ewangeliami ponieważ kończą czas Starego Testamentu - warto o tym wiedzieć ponieważ księgi w Biblii nie zawsze występują w chronologii historycznej.

Z tego wynika, że chodzi o inną biblijną zasadę liczenia tygodni. Ta zasada to liczenie jednego dnia jako jednego roku.

Według liczby dni, w ciągu których badaliście tę ziemię, a było ich czterdzieści, dzień licząc za rok, będziecie ponosić karę za wasze winy przez czterdzieści lat i doznacie mojej niechęci. Księga Liczb 14:34

A gdy je skończysz, położysz się jeszcze raz, ale na prawym boku, i przez czterdzieści dni będziesz nosił winę domu judzkiego; wyznaczam ci po jednym dniu za każdy rok. Księga Ezechiela 4:6

Dopiero według tej biblijnej zasady "dzień za rok" wszystko idealnie pasuje. Z tego wynika, że okres 70 tygodni obejmuje w rzeczywistości 490 lat:

70 tygodni to 70 x 7 dni = 490 dni, a w rachubie proroczej 490 lat

Wiedząc, że 70 tygodni to 490 lat będziemy musieli jeszcze uwzględnić ilość dni w roku w ówczesnym kalendarzu żydowskim i babilońskim ponieważ rok księżycowy jest krótszy od naszego słonecznego występującego w kalendarzu juliańskim ale o tym później.

Ważność proroctwa

Niezwykle istotną sprawą jest kwestia ważności proroctwa ponieważ jak już wcześniej wspomniałem ponieważ wielu nauczycieli Biblii uważa, że proroctwo Daniela zostało wypełnione co jest oczywistym błędem.

Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono twojemu ludowi i twojemu miastu świętemu, aż dopełni się zbrodnia, przypieczętowany będzie grzech i zmazana wina, i przywrócona będzie wieczna sprawiedliwość, i potwierdzi się, widzenie i prorok i Najświętsze będzie namaszczone. Księga Daniela 9:24

Zwrot "przywrócona będzie wieczna sprawiedliwość" bez najmniejszych wątpliwości oznacza powrót Chrystusa na ziemię w mocy i chwale wraz ze świętymi i nastanie Królestwa Mesjańskiego. Zrozumienie tej prawdy dopełniają dodatkowo trzy inne zwroty: dopełnienie zbrodni, przypieczętowanie grzechu i zmazanie winy. Jak później przeanalizujemy te terminy są ściśle powiązane z wielkim uciskiem i późniejszym nawróceniem Izraela. Innym powodem, który wiąże wypełnienie proroctwa z czasem ostatecznym i powrotem Chrystusa są słowa Gabriela skierowane do Daniela:

Gdy zacząłeś zanosić błaganie, wyszło słowo, a ja przyszedłem, aby ci je oznajmić, bo jesteś bardzo miły; uważaj więc na słowo i zrozum widzenia! Daniela 9:23

Proroctwo o siedemdziesięciu tygodniach jest Bożą odpowiedzią na wołanie Daniela, który zaczął wstawiać się za Izraelem i wylewać swoje serce przed Bogiem. Jednak zanim zaczął wstawiać się za Bożym ludem, otrzymał sen a potem wizję czasów ostatecznych. W czasie tego widzenia Daniel otrzymał stosowne wyjaśnienie od Gabriela ale pomimo to był zaniepokojony i nie rozumiał tego co zobaczył. Ponowne przybycie Gabriela ze Słowem o siedemdziesięciu tygodniach miało dać Danielowi jasne zrozumienie widzenia dotyczącego właśnie czasów ostatecznych.

69 tygodni

W poniższej analizie dowiemy się, że 69 tygodni już zostało wypełnione. Aby lepiej zrozumieć ten wątek posłużę się tłumaczeniem z Biblii Gdańskiej, która w tym przypadku lepiej ujmuje temat.

Przetoż wiedz a zrozumiej, że od wyjścia słowa o przywróceniu i zbudowaniu Jeruzalemu aż do Mesyjasza wodza będzie tygodni siedem, potem tygodni sześćdziesiąt i dwa, gdy znowu zbudowana będzie ulica i przekopanie, a te czasy będą bardzo trudne. Księga Daniela 9:25


Zatem mamy do przeanalizowania trzy ważne kwestie:

1. Wyjście słowa o ponownej odbudowie Jerozolimy
2. Najpierw siedem tygodni
3. A potem jeszcze 62 tygodnie do Chrystusa



1. Wyjście słowa o ponownej odbudowie Jerozolimy
Tylko i wyłącznie właściwe umiejscowienie daty o wyjściu słowa da nam prawidłowe zrozumienie Pism. Daniel, proroctwo o siedemdziesięciu tygodniach otrzymał ok 550 p.n.e. za panowania Belsazara. Jak wiemy Izrael w tym czasie był pod niewolą babilońską.

Z Biblii dowiadujemy się, że wyszły cztery dekrety, trzech króli babilońskich o pozwoleniu na odbudowanie świątyni i Jerozolimy, która była w gruzach. Były to edykty:

1. Edykt Cyrusa o odbudowie świątyni w 537 p.n.e.
(II Kronik 36:23, Ezdrasza 1:2-4)

2. Edykt Dariusza o wznowieniu odbudowy świątyni 519 p.n.e.
(Ezdrasza 6:1-5, 8, 12)

3. Edykt Artakserksesa w sprawie służby świątyni 458 p.n.e.
(Ezdrasza 7:11-26)

4. Edykt Artakserksesa o odbudowaniu Jerozolimy, w 445 p.n.e.
(Nehemiasza 2:5-8, 17, 18)


Zatem wyraźnie widać, że dopiero czwarty, ostatni edykt spełnia warunki proroctwa, ponieważ dotyczy słowa o odbudowie Jerozolimy:

... od wyjścia słowa o przywróceniu i zbudowaniu Jeruzalemu ... - Księga Daniela 9:25

Poprzednie trzy edykty dotyczyły wyłącznie świątyni czyli jej odbudowania i służby, dlatego błędem jest rozpoczynanie liczenia siedemdziesięciu tygodni od Cyrusa czy Dariusza. Siedemdziesiąt tygodni liczymy od ostatniego edyktu Artakserksesa, a jest to rok 445 p.n.e.


2. Najpierw siedem tygodni
Wiemy już z wcześniejszej analizy, że siedemdziesiąt tygodni to 490 lat w rachubie proroczej, dlatego pierwsze siedem tygodni to 49 lat, które liczymy od roku 445 p.n.e. Jeślibyśmy odjęli 49 lat według naszego kalendarza to mielibyśmy rok 396 p.n.e. ale musimy zwrócić uwagę na to, że Żydzi i babilończycy posługiwali się kalendarzem, w którym rok miał 360 a nie 365 dni, dlatego biblijne 49 lat będzie krótsze o ok. 8 miesięcy co przesunie nas do roku 397 p.n.e.

Rok 397 p.n.e. to data, którą dość trudno ustalić historycznie w kontekście biblijnym ale to o czym dowiadujemy się m.in. z Księgi Ezdrasza i Nehemiasza to fakt, że od wyjścia słowa w 445 p.n.e. rozpoczął się czas bardzo intensywnej reformy religijnej połączonej z rozpoczęciem odbudowania Jerozolimy. Właśnie to ten okres głębokich reform religijnych wprowadzanych przez Ezdrasza, któremu zawdzięczamy m.in. redakcję Pięcioksięgu Mojżesza i innych biblijnych ksiąg w obecnym kształcie, prawdopodobnie dopełnił się w roku 397 p.n.e.. Za wielce prawdopodobne uważa się, że w 397 p.n.e. Ezdrasz przybywa do Jerozolimy z Pięcioksięgiem Mojżesza, który miał się stać jedynym kodeksem prawnym dla Żydów i Samarytan.


3. A potem jeszcze 62 tygodnie do Chrystusa
Zatem jak za chwilę się dowiemy, kolejne 62 tygodnie czyli 434 prorocze lata to czas, od przyjazdu Ezdrasza i ustanowienia Prawa Pięcioksięgu Mojżesza nad Izraelem do triumfalnego wjazdu Jezusa do Jerozolimy na osiołku, jako Króla i Mesjasza.

W biblijnych analizach dość często się mówi o tym, że pomiędzy Starym i Nowym Testamentem jest ok. 400 lat biblijnego milczenia. To nie jest trafny pogląd ponieważ to że w tym czasie nie powstały inne biblijne księgi to nie oznacza, że Biblia milczała. Ten czas został zabezpieczony przez proroków, m.in. przez proroctwo o siedemdziesięciu tygodniach:

potem tygodni sześćdziesiąt i dwa, gdy znowu zbudowana będzie ulica i przekopanie, a te czasy będą bardzo trudne. Księga Daniela 9:25

Z historii wiemy, że tak właśnie się stało - to były trudne czasy. Te sześćdziesiąt dwa tygodnie to nie tylko budowanie Jerozolimy i obszarów świątynnych. To był czas wchodzenia w nową niewolę grecko-rzymską. To był czas świetności greckiej filozofii, która powoli osaczała serca Żydów. W pewnym momencie hellenizacja Żydów stała się faktem i wylała swoją agresję w postaci profanacji świątyni. Na horyzoncie pojawił się również nowy bezwzględny okupant - Rzym, który zaimplementował do swojej kultury grecki intelektualizm i grecką religijność.

69 tygodni - podsumowanie

Jeśli dodamy pierwsze 7 tygodni z proroctwa do kolejnych 62 to otrzymamy 69 tygodni czyli 483 prorocze lata. Musimy także pamiętać aby liczyć lata według założenia, że rok ma 360 dni. 483 prorocze lata od roku 445 p.n.e. doprowadza nas do 32 n.e. -  triumfalnego wjazdu Mesjasza do Jerozolimy i rychłego ofiarowania Go, jako Baranka Paschalnego. 69 tygodni Daniela zostało wypełnione! Co w takim razie stało się z ostatnim tygodniem czyli ostatnimi siedmioma latami skoro proroctwo dotyczy także czasu końca obecnego świata?

Kościół czyli oblubienica Chrystusa

Sądzę, że już po powyższej analizie dość wyraźnie widać, że 69 tygodni zostało w wyraźny sposób oddzielone od ostatniego tygodnia czyli od ostatnich siedmiu lat. Nietrudno zauważyć, że chodzi o samą końcówkę obecnego świata, w którym ostatecznie zatriumfuje Boża sprawiedliwość w czasie powrotu Pana Jezusa wraz ze świętymi. Jeżeli proroctwo dotyczy czasu aż do tzw. końca świata to dlaczego ostatni tydzień został oddzielony od 69 tygodni?

Jak wiemy ukrzyżowanie naszego Pana i Zbawiciela wynikało z oficjalnego odrzucenia Go jako Mesjasza Izraela. Najprościej rzecz ujmując, kiedy Izrael oficjalnie odrzucił Jezusa to czas proroczych lat dla tego proroctwa skierowanego do Izraela został wstrzymany. Dlatego wyraźnie widzimy, że okres pomiędzy 69 a 70 tygodniem jest czasem działalności Kościoła, który jest budowlą zbudowaną od podstaw przez Jezusa. Jest to czas łaski dla pogan i możliwości stania się częścią całego Bożego ludu. Musimy mieć świadomość, że według Pism w pewnym momencie czas działalności kościoła na ziemi według Bożego terminarza całkowicie się zakończy. To będzie czas w którym zabrzmi trąba ostateczna.

Według Słowa przemienienie/porwanie żyjącej na ziemi oblubienicy Chrystusa na odgłos trąby ostatecznej (1 List do Koryntian 15:52, 1 List do Tesaloniczan 4:16-17) rozpocznie najtrudniejszy czas na ziemi, w którym nastanie nienawiść wszystkich narodów do wyznawców Jezusa. To będzie czas największych prześladowań tych, którzy uwierzą i staną po stronie Zbawiciela. Nawrócenie Izraela nastąpi dopiero, kiedy wszyscy z pogan zapisani w Księdze Życia Baranka wejdą do zbawienia:

A żebyście nie mieli zbyt wysokiego o sobie mniemania, chcę wam, bracia, odsłonić tę tajemnicę: zatwardziałość przyszła na część Izraela aż do czasu, gdy poganie w pełni wejdą, i w ten sposób będzie zbawiony cały Izrael, jak napisano: Przyjdzie z Syjonu wybawiciel I odwróci bezbożność od Jakuba. A to będzie przymierze moje z nimi, Gdy zgładzę grzechy ich. List do Rzymian 11:25-27

Ostatni  tydzień - wielki ucisk

I zawrze ścisłe przymierze z wieloma na jeden tydzień, w połowie tygodnia zniesie ofiary krwawe i z pokarmów. A w świątyni stanie obraz obrzydliwości, który sprawi spustoszenie, dopóki nie nadejdzie wyznaczony kres spustoszenia. Księga Daniela 9:27

Biorąc pod uwagę wszystkie analizy raczej nie powinno być wątpliwości ze zrozumieniem, że ostatni tydzień w kontekście proroctwa jest związany z Izraelem a ściślej z trudnymi doświadczeniami prowadzącymi do nawrócenia wybranych Żydów z 12 plemion Izraela. To właśnie przed tym tygodniem nastąpi zabranie i zmartwychwstanie oblubienicy Chrystusa.

W czasie wielkiego ucisku, który jest czasem wylewania Bożego gniewu już po pochwyceniu kościoła, rozpocznie się wielkie prześladowanie każdego, kto w tym czasie nawróci się Jezusa. Ceną będzie życie. To właśnie w czasie wielkiego ucisku niebo zostanie zasiedlone ostatnimi świętymi z pogan ze wszystkich narodów, którzy wypiorą swoje szaty we krwi Baranka przez co osiągną zbawienie.

Ostatni tydzień Daniela rozpocznie się od podpisania paktu pokojowego z antychrystem. W Jerozolimie zostanie odbudowana świątynia i z pewnością zapanuje w krótkim czasie radość i szczęście. Jednak w połowie tygodnia pakt zostanie zerwany... antychryst rozpocznie największe w historii świata prześladowanie Żydów. Wszystkie narody wystąpią przeciwko Izraelowi i ziemi świętej.

Wiele szczegółów tego prześladowania mamy w Objawieniu Jana ale też np. w ostatnich rozdziałach Księgi Zachariasza.

Wybrane dwanaście plemion Izraela zostaną uratowane przez Pana Jezusa w czasie największego prześladowania. Ostatni tydzień Daniela nie jest powiązany z Kościołem i z obecnym czasem łaski, pracy i przygotowania się oblubienicy do roli małżonki Chrystusa.

Biada! Gdyż wielki to ów dzień, żaden do niego niepodobny. Jest to czas utrapienia dla Jakuba, jednak będzie z niego wybawiony. Księga Jeremiasza 30:7

Mądre panny

Mądre panny (prawdziwa oblubienica Chrystusa) już rozpoznały, że żyją w czasach Noego i Lota i niebawem nadejdzie Oblubieniec i zabierze je na wesele i drzwi zostaną zamknięte ... Czy masz oporządzoną swoją lampę i czuwasz przy niej oczekując Oblubieńca?

Wtem o północy powstał krzyk: Oto oblubieniec, wyjdźcie na spotkanie. Wówczas ocknęły się wszystkie te panny i oporządziły swoje lampy. Głupie zaś rzekły do mądrych: Użyczcie nam trochę waszej oliwy, gdyż lampy nasze gasną. Na to odpowiedziały mądre: O nie! Gdyż mogłoby nie starczyć i nam i wam; idźcie raczej do sprzedawców i kupcie sobie. A gdy one odeszły kupować, nadszedł oblubieniec i te, które były gotowe, weszły z nim na wesele i zamknięto drzwi. A później nadeszły i pozostałe panny, mówiąc: Panie! Panie! Otwórz nam. On zaś, odpowiadając, rzekł: Zaprawdę powiadam wam, nie znam was. Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny, o której Syn Człowieczy przyjdzie. Ewangelia Mateusza 25:6-13

A od figowego drzewa uczcie się podobieństwa: Gdy gałąź jego już mięknie i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie to wszystko, wiedzcie, że blisko jest, tuż u drzwi. Ewangelia Mateusza 24:32-33

Zrozum - zostaną stąd zabrani uczniowie Chrystusa a nie wyznawcy denominacji

To prawda, że często podejmuję temat zabrania uczniów Chrystusa czyli to co Biblia określa jako pochwycenie lub porwanie. I tym razem należy zająć się tym tematem, w kontekście bieżących wydarzeń na świecie, które jednoznacznie ukazują nam, że zbliża się przyjście Pana po Jego wybranych, jak również zbliża się czas wielkiego ucisku na ziemi podczas, którego na cały świat przyjdzie Boży gniew i żaden człowiek nie będzie w stanie się przed nim schować.

I wszyscy królowie ziemi i możnowładcy, i wodzowie, i bogacze, i mocarze, i wszyscy niewolnicy, i wolni ukryli się w jaskiniach i w skałach górskich, i mówili do gór i skał: Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem tego, który siedzi na tronie, i przed gniewem Baranka, albowiem nastał ów wielki dzień ich gniewu, i któż się może ostać? Obj. 6:15-17

Dlatego i tym razem pragnę przypomnieć naukę Słowa Bożego, że zabranie uczniów Pana Jezusa do nieba jest zupełnie innym wydarzeniem, niż powrót Pana Jezusa na ziemię. Nasuwa się pytanie dlaczego Pan Jezus ma zabrać uczniów do nieba? Powinniśmy zrozumieć, że Bóg wyznaczył czasy opisane w Słowie, w których będą spełniały się kolejne proroctwa aż do czasu nastania Nowej Ziemi i Nowej Jerozolimy. Na podstawie Słowa wypełniło się przyjście Pana Jezusa jako Mesjasza do wszystkich owiec zaginionych z domu Izraela. Nasz Pan i Zbawiciel Jezus Chrystus zapowiedział wylanie Ducha Świętego w czasie łaski w którym obecnie się znajdujemy. Jest to czas budowania i działania Jego prawdziwego kościoła wśród ucisków i prześladowań. Jednak nie mam na myśli żadnej religijnej denominacji lecz tych, którzy cały sercem uwierzyli i trwają w biblijnej nauce Pana Jezusa, w Jego Słowie.

Mówił więc Jezus do Żydów, którzy uwierzyli w niego: Jeżeli wytrwacie w słowie moim, prawdziwie uczniami moimi będziecie. I poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi. Jana 8:31-32

Na podstawie Słowa musimy mieć świadomość, że zaplanowany przez Boga czas łaski i działalności Jego prawdziwego kościoła dobiegnie końca i wtedy rozpocznie się straszny czas Bożego Sądu i wylewania Bożego gniewu na wszystkich mieszkańców ziemi. To w jaki sposób zakończy się czas łaski jest omówione w wielu zapisach Słowa Bożego. Pan Jezus przyrównuje ten czas do dni Noego i dni Lota. Również ukazuje nam przypowieść o mądrych i głupich pannach a także mówi wprost, że w tym czasie, kiedy ludzie będą starali się wieść swoje życie - jeden będzie zabrany a inny zostawiony, dwie kobiety będą pracowały jedna będzie zabrana a druga zostawiona, dwoje będzie w jednym łóżku, jedno będzie zabrane a drugie zostawione. Również na osobności, Pan Jezus mówił do uczniów aby się nie trwożyli lecz wierzyli bo kiedy mieszkania tam gdzie mieszka Chrystus zostaną przygotowane, wtedy powróci aby zabrać swoich wybranych.

Niechaj się nie trwoży serce wasze; wierzcie w Boga i we mnie wierzcie! W domu Ojca mego wiele jest mieszkań; gdyby było inaczej, byłbym wam powiedział. Idę przygotować wam miejsce. A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, abyście, gdzie Ja jestem, i wy byli. I dokąd Ja idę, wiecie, i drogę znacie. Rzekł do niego Tomasz: Panie, nie wiemy, dokąd idziesz, jakże możemy znać drogę? Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie. Jana 14:1-6

Proszę, zwróćmy uwagę, że nie będą zabrane przypadkowe osoby lecz tylko Jego wybrani. Nie będą zabrani przedstawiciele denominacji chrześcijańskich lecz tylko Jego wybrani, którzy uwierzyli w Niego i Jemu służą wypełniając Jego polecenia i zachowując Jego Słowa.

Biblijne znaczenie słowa 'kościół' (z greckiego eklezja) nie jest powiązane z żadną dzisiejszą denominacją określającą się mianem kościoła czy jakąkolwiek organizacją działającą w oparciu nawet o Biblię. To bardzo ważne aby to zrozumieć. Jeśli dla ciebie bycie uczniem Chrystusa jest uzależnione od kościoła katolickiego, ewangelickiego, społeczności ewangelicznej, protestanckiej, adwentystycznej czy mesjanistycznej czy jakikolwiek innej to nie będzie to uczniostwo o jakim naucza Pan Jezus.

Uczniostwo Chrystusowe jest oparte na Jego Słowie i braterskiej miłości. Prawdziwy uczeń Chrystusa jako nowo narodzony z Ducha Świętego dostaje Bożą mądrość i zdolność rozróżniania aby czynić wszystko według woli Pana Jezusa.Tak więc jeśli w jakimś zgromadzeniu kościelnym pojawiają się obrzędy, nauki, praktyki liturgiczne, które nie wynikają z polecenia Pana Jezusa, wtedy Jego prawdziwi uczniowie w tym nie uczestniczą - tak wygląda poddanie się i bycie prawdziwym sługą Chrystusa.

Prawdziwy uczeń nieustanie bada i sprawdza swoje postępowanie, czy jest w pełni poddane Panu Jezusowi. Jak wielu dzisiaj określających się mianem wierzących jest poddana bardziej ludziom, ich pomysłom i planom niż szczeremu poddaniu się Duchowi Świętemu i zaufaniu Chrystusowi. Prawdziwy uczeń nie tylko rozsądza swoje postępowanie ale również bada duchy aby nie przykładać ręki do żadnej inicjatywy która nie jest z Boga a jedynie z ludzkich pragnień.

Bo gdybyśmy sami siebie osądzali, nie podlegalibyśmy sądowi. 1 Koryntian 11:31
Umiłowani, nie każdemu duchowi wierzcie, lecz badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na ten świat. 1 Jana 4:1 

To właśnie dzisiaj w obliczu zbliżającego pochwycenia kościoła i wielkiego ucisku fałszywe duchy skłaniają ludzi do zabiegania o własne życie i zajmowanie się sprawami tego świata. Prawdziwi uczniowie Pana utracili życie dla tego świata i całym sercem żyją dla Chrystusa. Służą całym sercem Chrystusowi i są jako słudzy dla swoich bliźnich ukazując im Chrystusa.

Zatem jeszcze raz warto zadać pytanie dlaczego Pan Jezus zabierze swoich wybranych do nieba? Zabranie wybranych jest nie tylko obietnicą Pana Jezusa ale musimy wiedzieć, że Jego prawdziwy kościół jest Jego prawdziwą oblubienicą, którą kocha i z którą pragnie być. Jego miłość jest naprawdę bardzo wielka do Jego uczniów i Jego obietnicą jest aby schować oblubienicę przed Jego gniewem, który nastaje - jest to logiczna i wspaniała prawda Bożego Słowa, jest to także nasza nadzieja.

Gdyż Bóg nie przeznaczył nas na gniew, lecz na osiągnięcie zbawienia przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, 1 Tesaloniczan 5:9

Naszym obowiązkiem jest zadbać o czyste szaty oblubienicy ponieważ, żaden  prawdziwy uczeń Chrystusa nie może żyć w grzechu. Jeśli Duch Święty pokazuje z czym mamy zrobić porządek i jakich grzechów się pozbyć to bezwzględnie i natychmiast należy to uczynić aby nie zostać zaliczonym do grona głupich panien, które nie dosyć, że nie zostały zabrane z Oblubieńcem to Oblubieniec powiedział o nich, że ich nie zna. Pierzmy swoje szaty, czuwajmy, trwajmy w czystości i uświęceniu oddzielając się od brudów świata i służąc Chrystusowi i bliźnim w miłości.

Wtem o północy powstał krzyk: Oto oblubieniec, wyjdźcie na spotkanie. Wówczas ocknęły się wszystkie te panny i oporządziły swoje lampy. Głupie zaś rzekły do mądrych: Użyczcie nam trochę waszej oliwy, gdyż lampy nasze gasną. Na to odpowiedziały mądre: O nie! Gdyż mogłoby nie starczyć i nam i wam; idźcie raczej do sprzedawców i kupcie sobie. A gdy one odeszły kupować, nadszedł oblubieniec i te, które były gotowe, weszły z nim na wesele i zamknięto drzwi. A później nadeszły i pozostałe panny, mówiąc: Panie! Panie! Otwórz nam. On zaś, odpowiadając, rzekł: Zaprawdę powiadam wam, nie znam was. Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny, o której Syn Człowieczy przyjdzie. Mateusza 25:6-13

Oto przyjdę wkrótce, a zapłata moja jest ze mną, by oddać każdemu według jego uczynku. Ja jestem alfa i omega, pierwszy i ostatni, początek i koniec. Błogosławieni, którzy piorą swoje szaty, aby mieli prawo do drzewa żywota i mogli wejść przez bramy do miasta. Objawienie 22:12-14